Er det snart helg?

Det er torsdag kveld. Eg er så trøtt at eg ikkje veit om eg orkar å gå å legge meg.
Det var mange ballar i lufta på jobb, og det er ikkje så lenge til ferie, og kva er det for slags lov som bestemmer at kaoset trivst best i ferietider?

Vi har fått planlagt noko som gjorde at eg sov dårleg i natt, kanskje søv eg betre i natt då? Vi har bestemt detaljer av typen klokkeslett for feiring, kaker og fjelltur, men mannen veit ikkje at eg har planlagt bordpynten også. Vi har delt ut informasjon, og eg har skrive lister, mange lister, ulike lister og starta på neste liste for neste feiring.

Eg er sår i halsen, har veska full av ulike typer halsllinser og lurer på når det slår ut. Men no har halsen vore sår lenge, kanskje det berre er at eg søv for lite?

Eg har kjøpt ei gåve til ei anna feiring, sagt at vi pakkar til den i morgon, og gløymt å skaffe kort. Eg traff ei eg ikkje har sett på lange tider på butikken, og det var kjekt. Ferie og familie er kartlagt og redegjort for. Eg har handla mat, men det vart ikkje med brød heim sjølv om eg skreiv det på lista. Det er visst snart helg, men eg lurer på om eg rekk få det med meg før den er over?

Så, heilt plutseleg er det sol på stoveveggen. Medan det på andre sida av huset er svarte, tunge skyer. Eg trekk pusten djupt og ser på sola og skyene, fargene og lyset.

Like brått er lyset og fargene borte, og det er grått i minst 50 nyanser der ute, og eg kjem på at eg må sette middagsrestane i kjøleskapet, tømme oppvaskmaskina og tørke over kjøkkenbenken.

Snart skal eg sove! Trur eg.