Livet med BAHA

Eg satt og kikka litt på gamle innlegg ein dag, og oppdaga at det har gått eit år sidan eg fekk operert inn skrue for BAHA, og snart eit år sidan eg byrja bruke apparatet.
Korleis har det eigentleg gått, når eg ser tilbake? Brukar eg BAHA? Har eg glede av det? Når brukar eg det mest? Har eg fått ekstrautstyr?

Veska med det rare i, alt utstyret samla ein stad er
lurt. Lettare å få det med seg då!

Ytre sett er det lite å sjå, håret dekker både skruen og BAHA. Det har fordeler og ulemper, for då er det heller ingen som ser at eg brukar høreapparat. Frisøren har lært seg at ho skal klippe forsiktig, og skvett ikkje lenger når ho kjem borti skruen.
Eg har vore lite plaga med såret etter at det hadde grodd saman. Eg kom fort inn i rutinen med å rense rundt skruen kvar kveld, og berre ein gong i vår vart det litt irritert og betent. Då er det ein fordel å jobbe med bakteriologi, eg tok prøver og fann ut kva bakterie som vaks og kva antibiotika som skulle til.

Inni håret her skjuler det seg eit døvt øre og
ein BAHA

Eg er litt til og frå med å bruke BAHA. Då eg akkurat hadde kome inn i ein god vane, vart det nokre veker heime med dårleg rygg, og eg syns det er unødvendig -og slitsomt- å bruke det når eg er åleine heime. Etterpå tok det litt tid å kome inn i vanen med å bruke det igjen. Så no øvar eg på å bruke det kvar dag, igjen. Eg kjenner at når eg er vant med å bruke det, manglar det noko når eg ikkje har det på. Når eg kjem på jobb, tek eg på BAHA og finn fram databrillene, først då er eg klar for arbeid. Eg syns også det hjelper mot tinnitusen, dei dagane eg ikkje har brukt BAHA på jobb, blir tinnitus verre utpå ettermiddagen. Eg blir meir sliten og får vondt i hodet, kanskje fordi eg har anstrengt meg meir?

BAHA

Eg har fått Roger pen (mellom vener kun Roger) og streamer.  Roger er ein slags mikrofon, som sender lyden rett inn i BAHA (eller andre høreapparat) Det er fasinerande når det er mykje støy rundt meg, og eg held over den "gode" øra og hører betre enn før! Den er særleg til hjelp i bilen, då henger eg den på mannen og får stemma hans "rett inn" og eg blir ikkje så forstyrra av bilstøyen. Eg har også brukt den litt i lunsj på jobb, då kan eg enten legge den på bordet eller gi den til den eg skal snakke mest med. Ellers er eg heilt avhengig av å ha personen eg skal snakke med på rett side, eller bare vere der og ikkje få med meg så mykje...
Roger kan også koblast på telefon, radio og tv, men det har eg ikkje hatt så mykje behov for, iallfall ikkje enno.

Oppsummering så lang: Eg brukar BAHA meir og meir, og Roger til og frå.

Men alt i alt lever eg betre med hørselstapet no enn for 2 år sidan. Då var alt nytt, eg måtte venne meg til ein ny måte å lytte på. Skuldrene var høgt oppe og eg sleit med å forstå lydbildet. No veit eg at eg ikkje kan stole på kvar eg trur lydar kjem frå, og ser meg godt for ute i trafikken og snur meg heilt rundt når nokon snakkar til meg bak meg, for å finne ut kvar dei er. Eg plasserer meg strategisk når eg skal snakke med folk og innimellom vel eg å koble ut, dersom det berre er småprat og det er for mykje som forstyrrer. Eg treng ikkje få med meg alt, og av og til må eg kvile.

I helga var eg i ein ukjent situasjon, med masse, jamn støy ein heil dag. Vi sette båten på land, det var ei stor mobilkran som dura og gjekk heile dagen. Båtane kom på land, og folk brukte høgtrykkspylar for å vaske. Det var lydar på alle kantar. Eg høyrte ikkje når mannen snakka til meg, dersom han ikkje aktivt tok kontakt først. Eg hadde problem med småprat med folk eg ikkje kjenner, eg prøvde diskret å bytte plass slik at eg fekk dei på "godsida", for eg orka ikkje byrje å forklare hørselproblema mine. Eg fann også ut at eg ikkje kunne hjelpe til med å få båtane på land og på plass i krybbene, for eg ville vere farleg for både meg sjølv og andre når eg ikkje klarte å høyre beskjedane. Eg fann meg andre oppgåver. Men det var slitsomt, og eg likte ikkje å oppleve så tydeleg at hørselsproblema la hindringar. Eg er nok heldig i kvardagen som ikkje har så store problem då. Dagen etter var eg heilt utslitt!

Her var det mylje lyd!

Eg har vore på kurs "Behold jobben" på Briskeby kompetansesenter, det var veldig bra, nyttig og lærerikt. Når eg sitt her og skriv, kjem eg på at eg har ein ganske ferdig presentasjon om hørselen min som eg skal halde for kollegaene mine, det bør eg gjere snart... For eg har eit ansvar for å informere om hørselen min, og utfordringane eg har. Sjølv med gode hjelpemiddel, og til tross for at eg høyrer godt når vi sitt to stykker og pratar, får eg problem når det blir bakgrunnsstøy, som andre som pratar saman eller i telefonen eller annan støy. Skuldrene går opp og eg brukar meir krefter. Der har eg eit stykke å gå, for eg er ikkje flink til å seie frå om at eg ikkje høyrer, evt at andre må vere stille eller gå ein annan stad å prate, for eg likar ikkje å vere til bry. Kanskje er det grunnen til at andre kanskje ikkje alltid tek hørselsproblema mine på alvor...

Og jamfør forrige innlegg, om å gå ut av komfortsona. Eg datt fort ut av komfortsona mi, utan å ha noko val, då hørselen på eine øret vart vekk over natta! Eg måtte berre, trass motvilje, leve med og godta endringane. Eg kom ikkje langt med endringsuvilje... Eg vart stiv i skuldrene og lei meg, utan å kunne endre nokon ting! Eg måtte leve idet. Og der er eg litt enno. Eg tenkjer på kor behageleg det hadde vore å høyre på begge ørene, og at det ville vore endå større endring om hørselen hadde vorte vekk på begge ører.
Og om å kjøpe båt: seglbåt er eit godt val! Stillare enn vind i segla kan det nesten ikkje bli, og då klarer eg høyre beskjedane som blir gitt, og delta i samtalen!

Vind i