Vekestart veke 35

Eg har stadige ambisjonar om meir blogging, men så er det dette livet. Det skjer stadig ting, heldigvis, som brukar opp tida mi, og vips har dagen gått og eg treng skjønnhetssøvnen! Så no er det ny veke igjen.
Siste veke har gått med til jobb, og ikkje minst masing på yngstemann som skulle flytte i helga. Til slutt slutta eg å mase, og det viste seg at han fekk ting gjort lell. Klesskapet vart tømt, det vart sortert i kaste, gje bort og behalde. Eg fekk deo to første haugane, og har igjen ein del arbeid der...

Helga har vore full av sosiale treffpunkt. Fine folk, både nye og gamle kjente, god mat, prat, bilkjøring, skulestart og selskap.
På laurdag køyrte vi avgarde med full bil, kontrabass, elbass x2, diverse andre musikkrelaterte ting og litt klær og dyne og slikt. Junior var svært klar for å starte på folkehøgskule, og for å seie ha det til oss (eller det er ikkje sant, han forsvann og det krevde litt innsats å finne han før vi for, slik at vi fekk ønske han lukke til!)

Etterpå var det rett i 50årsdag. Rakk nesten fram i tide, og sminken kom på i bilen. Fin kveld! Og seint heim. Til tomt hus, ingen barn som bur heime lenger. Akkurat, slik var det ja, tek litt tid å venne seg på.
Søndag hadde eg avtale med Janne, som eg gjekk på folkehøgskule med. Vi starta i 1984, og har hatt ganske jamn kontakt, men etter litt tankeverksemnd, kom vi fram til at vi ikkje har møttest sidan 1993. No var det på tide! Med enkelte personar er det heldigvis kontakt med ein gong ein møtest igjen, og slik var det. Skravla gjekk!

Og på søndag ettermiddag var det på med tiara. Ikkje ofte ein har kvadrattalsbursdag, det er ein litt betre måte å sjå 49 på! Familie og venneselskap, bra lydnivå, nok mat og folk hadde god tid. Så kjekt! God måte å avslutte helga og starte ei ny veke på! (og det er jo stas med gåver, sjøl om ein har vorte vaksen. Blomster, sjokolade, te, ++)

Vekestarten denne gongen er diktet rektor på folkehøgskulen ga til studentane på opningsfesten. Fint til ungdommen, men kanskje for oss andre og!?

I rörelse

Den mätta dagen, den är aldrig störst.Den bästa dagen är en dag av törst.

Nog finns det mål och mening i vår färd -men det är vägen, som är mödan värd.

Det bästa målet är en nattlång rast,där elden tänds och brödet bryts i hast.

På ställen, där man sover blott en gång,blir sömnen trygg och drömmen full av sång.

Bryt upp, bryt upp! Den nya dagen gryr.Oändligt är vårt stora äventyr.

Karin Boye