Gleder og sorger i båt

Det er oppturar og nedturar med båt! Som alt anna, vil eg tru. Eg hadde tenkt å skrive eit oversiktleg innlegg med pluss og minus sirleg ordna i tabellform, med ryddige kolonner og klar fasit, men undervegs ser eg at det meste kan sjåast frå to sider. Altså, her kjem det i salig uorden og mildt kaos tankar om båtliv og livet på bøljan blå:

I båt lever du nært det våte element, både det under og det som kjem får oversida i form av regn. Det siste kan bli vått, og tørkekapasiteten er lav. Heldigvis kom det ofte sol og vind(særleg vind) etter regn også denne gongen, og vi fekk tørka sko, strømper, jakker, bukser og ikkje minst skinnfellene vi brukar å sitte på.
Det fine med å leve så nært elementa, er at eine er mykje ute, og får ei brunfarge eg sjeldan har hatt før (særleg i ansiktet, det har vel vore snev av raud nase også. Rudolf var truleg på sjøen den hausten før alle dei andre reinsdyra erta han for raud nase) Vi har ete mange frukostar ute, lunsj, delvis middag. Kveldskos i solnedgang. Litt fordi ein annan ting som kjenneteiknar båtlivet, nemleg liten plass, gjer at ein vil ut! Altså eit pluss og minus samla der! Når det er trang, er det greit å gå ut, når ein skal skifte meining, sjå seg rundt eller for å forflytte seg!

Det regnar! Hundar og kattar og sure kjerringar.

Klestørk ala båt

Det går sakte framover med båt! Det gjer at det tek si tid å forflytte seg ca 150 nautiske mil. Turen blir ein del av målet! Klarer ein senke skuldrene og finne roen, blir det på ein måte litt mindfullness (dersom ein ikkje klarer slappe av vil eg tru det gir meir høgt blodtrykk) Vi har sett mykje eg aldri har sett før, og som vi aldri ville sett frå bil (vi ville valgt heilt andre ruter også!) Vi har gått trange sund, inn fjordar der det knapt bur folk eller går veg. På utsida av tunellar, langs hyttefelt langt frå veg, oppdrettsanlegg og mellom holmar og skjær.

Ville aldri opplevd denne brygga frå bil! Av fleire grunnar...

Det er sosialt, ikkje berre ombord i eigen båt, men med folk ein møter til kai. Er du i ei båthamn, får du alltid hjelp. Det er nokon som har gode tips og råd, ein har noko felles! (og naturlegvis får ein råd som ikkje er  relevante, men det får ein prøve å ta med godt humør) Det er prat om båt, storleik, fart, segling, motor. Kvar ein kjem frå og kvar ein skal, kvar ein får kjøpt diesel, næraste matbutikk og været. Alltid været, vind, sol og bølger!
Men når ein bur i båthamn midt i by, feks i Molde under jazzfestivalen, kjem ein veldig tett på dei andre gjestene. Og det er ikkje sikkert at ein deler musikksmak, iallfall ikkje klokka halv fire på natta. Eg likar ikkje Vassendgutane etter kl 0100! Det er forresten litt trist for sjølvtilliten når ein tuslar opp på do på land sånn i firetida på natta, og blir invitert på fest i ein båt med mange unge menn, før du høyrer ein seie "nei, ho er for gamal!" (ikkje at eg ville kasta meg med altså) Men stort sett tek folk hensyn, og det er hyggeleg å bu tett. Vi har forresten ligge i båthamner der vi har vore einaste båt også, der er det meir ro!

Eg har utfordra komfortsonene mine! Eg har lært å tørre litt meir! Eg har vore med i stille vær og berre kosa meg. Eg har svetta litt over kart og sjømerker og dårleg vær, der konklusjonen ikkje er gitt på førehand. Eg har lært om fyr, undervegs medan mørket kom. Eg kan styrbord og babord og tilhøyrande farger. Skipsleia går nordover, og då er det raude lys til babord og grøne til styrbord. Vi har gått under bruer og kraftlinjer, og sjekka kart og kartplottar og måtte stole heilt på at merkinga er rett. Eg har ikkje lagt meg ned i båten og sutra, trur eg, ein einaste gong. Alt dette har eg(rettare sagt vi) klart. Dette ville kjapt gått inn under berre minus dersom vi ikkje klarte det!

16 meter står det på brua. Det viste seg å stemme,
sjøl om vi var litt usikre først...

Matlaging i båt er artig, utfordrar fantasien og tek lengre tid enn heime. Vi har ikkje kjøleskap om bord. Det vart litt lite variasjon i maten, fordi alt må tåle at det ikkje er heilt kaldt, og ein må ete opp før ein fyller på(evt kan ein seie at det er eit pluss, og byggande for karakteren) Etterkvart fann vi ut at dersom vi fekk tak i isbitar, takk til alle butikkar som sel store posar med isbitar, vart det skikkeleg kaldt i kjøleboksen, og vi kunne ha både søtmjølk og kokt skinke! Hurra!

Ikkje gourmet kvar dag!

Det er, som nemnt, trangt! Det blir lite privatliv. Det er berre ein tynn vegg mellom do og lugar, det utfordrar intimsoner og krever kjennskap og vennskap. Men må ein, så må ein! Skulle nokon snorke, blir det eit delt problem. Og det er ingen stille stader å gå til! Det er lite lagerplass, og det blir mykje flytting av bagasje. Eg har flytta kofferten med penklær til gullbryllupsfesten vi var i fram og tilbake, bak seteryggen på dagtid, både her og der på natta, når eg skulle sove omtrent på same plass. Oppvasken må gjerast fleire gonger for dag, men det blir fort ei rutine!

Eit slags tørkestativ

Pass og stell av motor må også til.

Været styrer mykje! Er det regn, er det regn. De er forsåvidt greit nok, sjølv om alt blir vått og det er lite plass for tørking. Men ein styrer ikkje vinden heller! Er det vindstille, kan ein gå for motor. Men er det vind og blir meir, er det ikkje alltid like lett. Det vanskelegaste og mest slitsomme på turen hadde vi inn Trondheimsfjorden igår, på siste etappe. Korte, høge bølger. Det slo godt når vi traff, og det gjorde vi... og vi måtte berre fortsette, for å legge seg til midt på fjorden var ikkje noko godt alternativ. Vi var slitne då vi kom til kai! Men totalt sett har vi vore kjempeheldige med været! Det har vore flest soldagar (og med passe vind) og då gløymer ein fort alt anna!

Der altså, pluss og minus med livet i båt! Mest pluss, særleg fordi det gjekk så bra. Ikkje sikkert vi legg ut på 3-4 vekers tur neste år, men overnattingstur er heilt klart med i planen. No nyt vi landlivet, med oppvaskmaskin, vaskemaskin, do og dusj med både varme og plass. Tørkeplass og strøm tilgjengeleg.