Vekestart veke 9

Eg elskar at lyset kjem tilbake. Det er fantastisk å vakne og sjå at det er lyst ute. At ettermiddagane blir lengre. No gjeld det å ikkje lure seg sjølv, for det er berre februar(iallfall ein dag til. Og eg har prøvd å forklare junior konseptet med at i morgon får damene fri om dei vil, og han forsto det ikkje! La oss tru det er fordi han lever i ei ganske likestilt verd?!) Det kan vere kaldt i månadsvis enno, det lurer framleis 3- 7 vintrar i buskene og det blir bruk for både ull og støvlar framover! Det er godt at vi har mykje ved, for å fyre opp ein hustrig morgon eller ettermiddag kan gjere dagen betre.

Litt synd at eg mista ei glo på parkettgolvet i dag, og ikkje opdaga det før det hadde vorte eit merke...

Men eg gler meg over det som er fint! Og eg har bittesmå påskeliljer inne.

Eg bakar scones til ettermiddagstekoppen på ein laurdag. Eg et appelsinmarmelade på dei nystekte sconsa. Eg kikkar i skapet og finn klær som eg gler meg til å bruke, og drøymer om å kunne bruke småsko når eg skal på jobb. Eg ser at butikkane har lyse, lette klær i hyllene, men det fristar ikkje å kjøpe det no.

Nybakte scones! Dei til venstre har sjokoladebitar... mmm!

For ute har det snødd nesten nonstop siste veka. Vegane er fulle av snø, og slaps og sørpe. Det er støvlar som gjeld om ein vil gå tur. Og lue og vottar og ei god ytterjakke. Men har du sett på kor fint lyset er på kveldane no når det snør og snør? Eg får lyst til å berre sitte og sjå...eller gå ein sein kveldstur i snøværet slik vi gjorde ein kveld!

Eg gler meg til eg kan kle godt på meg, ta med eit ulleteppe eller tre og sitte i solveggen med ein kopp te. Kanskje det går i påska? Men den kjem tidleg i år.

Og det er dette som er slutten å vinteren og starten på våren-for meg. Lengselen etter meir lys og varme og tørre vegar. Samtidig som eg lever med realiteten, om snø og kulde og sludd og slaps. Å måtte leve i nuet, vere tålmodig, fordi dette ikkje er noko eg styrer sjølv.  

Og då hjelp det at skispora er mange, lange og fantastisk fine. Og at ryggen godtek skitur i kontrollerte former, passe langt og passe fort og forsiktig i nedoverbakkane. Idag var lyset heilt trolsk, kven veit om det ikkje finns troll på ekte når ein ser slike trær?

Og kanskje skal eg gjere som denne karen, når våren er her: 

Straks våren er her for fullt, skal han
rømme frå sjukeheimen. Han drømmer 
om å sjå Jøren, Lofoten og Buenos Aires.
Han er 91, verda ventar. 
Frode Grytten


Ha ei forrykande veke, med sol, snø, lys og det som gjer deg glad!