Veke 5, ein slags vekestart

Tusen, tusen takk for fine tilbakemeldingar på sist innlegg! Det varma hjertet. Det er altså nokon som les, og nokon som tek seg tid til å kommentere av og til. Eg er heller ikkje så flink til å kommentere alltid, ofte les eg noko eg tenkjer eg har lyst å seie noko om, så legg eg innlegget til sides og vips har det gått nokre dagar og eg gløymer heile greia. Unnskyld til mange av dykk!

Utsikt frå kjøkkenvinduet i dag tidleg.
Er ikkje lyset fantastisk? Eg undra meg på om
det ville snø idag. Det ville det.

Men kom eg igang med blogging denne veka? Nja...det er onsdag allereie! Men no er eg her. Til den som lurer på tilstanden til ryggen, så kan eg seie at den er der. Eg har fått medisin som hjelper på nattesøvnen, det lysnar humøret på dagtid også! Og eg ringer og masar her og der, og håpar eg snart får klarlagt om det blir operasjon eller ikkje.
Ute snør det, titt og ofte. Det blir lengre og lengre dagar, idag gjekk eg tur i dagslys heilt til klokka var 16.30. Herleg! Huset er stadig fullt av herleg musikkungdom som har prosjektveke og litt ekstra tid og behov for sosialt liv(utover nettene) Mor gler seg både over det sosiale livet og over at huset er stort nok til at ho kan sove i fred!
Idag har eg vore på kafe med ei god venninne, uendeleg mange tema er drøfta og ulike dilemma er granska opp og ned. Det var god lunsj og ein stor tekopp, omsorg og litt shopping. Eg trur slike kafeturar er helsefremmande!

Eg fann eit dikt av Hans Børli som seier noko om velsigninga i kvardagen, i det vante og kjente, det eg kjenner gjev meg rikdom i mitt liv også. Og så kan eg ikkje la vere å tenkje på alle som er på flukt, som ikkje har dei enkle, trufaste tinga sine rundt seg lenger. Som ikkje har ein kjent ganggolv å gå over eller eit trygt ly mot uvær av alle slag... Og det blir så stort at eg klarer ikkje ta det innover meg. Men eg sett meir pris på mine enkle, trufaste ting, utan at det hjelp nokon andre. Eg må finne noko meir konkret.


VELSIGNET VÆRE

Velsignet være
de enkle ting,
de trofaste ting
som er stillferdig
hod oss i dagene
og fyller dem med en duft
som av hvirskurt tre.
God redskap i hendene,
grovt brød når du er sulter,
et ly mot uvær, noen
som venter på deg
og hører at det er du
som trår i ganggolvet.

Hans Børli

Mi trygge, kjente stove.
Med lys, varme og ein tekopp.

Ha ei god veke!
Kva er dine trufaste ting?