Kvardagssukk

Eventuelt sjukmeldingssukk eller feriesukk. Altså, eit sukk over forskjellen på det ein får gjort og det som står på to-do-lista… Dette blir eit ærleg innblikk i kvardagen her.
(Eg funderar av og til over det eg skriv på bloggen. Det eg skriv er sant, men det er jo ikkje heile sanninga om livet mitt. Den vil eg ikkje dele, og det ville vore rart! Særleg for resten av gjengen i huset. Men bloggen er eit sortert utval av kvardagen min. Som idag blir ganske ærleg)

Eg veit at ryggen vil bli bra igjen, at ferien kjem uansett, at eg heller ikkje til vanleg rekk alt eg vil, men av og til blir eg litt overvelda over det eg ikkje klarer, evt ikkje rekk. Det er noko med å ha tid til å sjå på alt som ikkje er gjort.
Plena veks, det er godt grovær, men ikkje så ofte tørt nok til å slå den. Må sjå om eg kan lokke junior til å gjere noko med det i morgon. Det er planter som treng å pottast om. Det er ei tomatplante som treng støtte og meir jord(men lyspunkt: det er rødmande tomatar som snart kan prøvesmakast!)
Bilen skulle vore vaska og fått litt stell…
Huset skulle vore vaska(det står seg, naturlegvis, men det har stått seg så lenge…)
Hagen bak huset er gravd opp pga vegarbeid og kloakkarbeid, og kjøkkenhagen hadde ikkje godt av det. Den ser ikkje heilt bra ut, sjøl om abeidskarane har redda stumpane og flytta den eine kassa og prøvd å sette ned igjen plantene. Vi får sjå om plantene tålte lufteturen.
+++

Litt redusert

Ok, nok sutring! (og om nokon lurer på om ikkje mannen kan gjere noko av alt dette, så må han det, men han har ikkje meir enn 24 t i døgnet han heller…)
Idag gjekk eg på kafe! Eg har kjøpt bøker eg skal lese i ferien! Eg har trena. Slike ting klarer eg! Og eg skal lage middag!
Og eg har lukta på den store buketten med peon som pyntar opp på spisebordet!