"Tålmod er ei dyd"

Jada, det vil eg tru!
Dersom alle var tålmodige, ville verda stått stille! Eg ser det difor som mi plikt å vere utålmodig no om dagane...
Har du ønska deg nokre rolege dagar? Ein liten draum om stille dagar, der du kan sitte i sofaen og berre sitte? Ikkje noko som burde gjerast, berre lese og sjå tv og høyre radio? Oh yeah! Det ønskar eg meg stadig vekk, ingen barn som skal fraktast, ingen oppvask som skal ryddast, ingen klær å brette. Eg har fått nokre slike dagar i sofaen, og tenkte dette skulle bli bra. La planer om slaraffenliv deluxe!

Det viser seg at ein ønskjer seg det ein ikkje har!

Eg gløymte å realitetssjekke... Kvardagen gjekk sin vante gang utan å ta hensyn til at eg sitt i ro. Krykker dei første dagane gjorde meg litt inmobil og upraktisk, har du prøvd å bære eit glass med vatn når du går med krykker? No er krykkene kasta, men eg er framleis ikkje spesielt kjapp og lett på foten når eg manglar noko som ligg på soverommet, ei trapp ned. Det er forresten ikkje allverda å sjå på tv på dagtid heller. Eg har brukt mange dagar på å roe meg ned og lande i sofaen og innsjå at grunnen til at eg sitt her er foten og at den skal ha ro. Gløymer eg det, hovnar foten opp og blir gretten!
Enkelte onde tunger i heimen har hevda at eg har framstått som utålmodig, nærast som ein kveks i ei fyrstikkeske...

Bilde lånt herifrå: http://sofiebj.blogg.no

Men dei siste dagane har eg klart å senke skulderene, eg har kome meir i balanse med mitt eige tålmod. Ikkje heilt tålmodig, ein skal ikkje overdrive heller :) Men eg legg ei plan for dagen; skifte bandasje på foten, ete frukost, lese aviser, sette på oppvaskmaskina, gå ein liten tur, lese aviser, og ha sofaen som base. Alle klarer leite i haugen(vi snakkar om ein stor haug) med reine klær for å finne to ganske like strømper, rein t-skjorte eller boxer. Er vi tom for pålegg og brød, viser det seg at ingen svelt ihjel!! (Men at nokon har ete opp sjokoladen eg trudde låg i kjøleskapet, det er alvorleg og går utover tålmodet!!!)

Ein ekte venn i nøden! Sofalivet krever aviser og radio, helst P2! 

Eg er på grensa til skoavhengig... Det er både ei ulempe og ein fordel no. Ulempa er at eg ikkje kan bruke kva som helst av sko. Fordelen er at eg har mykje å velje i! Crocs er store og gode og mjuke og passar til nyopererte føtter som ikkje vil ha det trangt, flaks eg har 4 par :) Dei brune med sløyfe har fordelen at dei er flate og ikkje trykker på såret. Eg har meir spennande i skoskapet, så no er det sjanse for å gjenoppdage gamle skattar.