Kvardagslukke

Rundt om på bloggar eg les, skriv mange om kvardagslukke, feks her Mammadamen  og her Livet i Casa Didriksen. Og det sett jo igang tankar også hos meg, kva er kvardagslukke for meg? Er det det samme som gir lukke no som for 10 år sidag, 20 år sidan? Vil det være det samme om 5 år? Kvardagslukka er dei nære tinga for meg, ikkje det som skjer rundt om i landet eller verda. Eg burde vore opptatt av det og, men idag handlar det om det nære. Det blir eit slags feel-good-innlegg, så orkar du ikkje det, er du advart!

Eg har tatt eit kjapt tilbakeblikk i hukommelsen, kva var fint før? I studietida var det eit høgdepunkt å kjøpe Amagasinet og lese når eg tok pause frå studia i helga. Det var forresten veldig fint når studielånet kom også :)

For 15 år sidan, med ein nyfødt og ein på 19 mnd var kvardaglukka når den største satt i ro og kikka i bok ved sida av meg medan eg amma den minste. Då dei starta i barnehagen, var kvardagslukka når vi kom oss ut av barnehagen utan altfor mange slåsskampar om å opne og lukke porten i barnehagen, opne og lukke bildøra, bære sekken sjølv eller ikkje.... Det gjekk mykje på å finne ein måte å leve saman på, som passa både store og små. For mor var vel kvardagslukka også ei god natt søvn...

Å lese høgt for ungane medan dei åt kveldsmat, få ei god avslutting på dagen og ein god start på natta. Grovskive med syltetøy og Morovers av Andre Bjerke passar godt saman! Kornblanding og Harry Potter, dei seks første bøkene lese medan gutane åt kveldsmat. Gyldne stunder! Ikkje lenge sidan dei snakka om at det var lange sidan vi hadde hatt høgtlesing.
Å bake bollar og finne ut kva som passar som fyll, syltetøy, sjokolade, seigmenn. (Seigmenn var ikkje så bra! Smelta og rann ut av bollen og utover steikeplata)
Å lese vaffeloppskrift og måle opp ingredienser, steike og lage plakat for vaffelkiosk og "selge" dei til mor og far.

No, med tenåringar i huset, er det andre ting som framkallar lukkekjensla.
Kvardagslukka for mor er å sjå at gutane har det bra! At det går godt, at dei har vener, at dei finn ut av livet meir og meir, litt etter litt.

Kvardagslukka kan også vere

• å sitte saman og ete middag, at kjenne maten smakar, at vi kan prate om korleis vi har det, der vi er på kvar vår plass i løpet av dagen. Å kjenne at vi høyrer saman!
• å lage pizza saman, finne den perfekte pizzaen! Før tenåringane stikk ut til sine vener og vi vaksne sitt igjen. Å vere godkjent for å hente dei der dei har vore. 
• å minnest noko vi har gjort saman, og legge planer for neste ferie.
• å bli vekt av ein son som spør om han kan lage amerikanske pannekaker til søndagsfrukost.
• å få sitte i fred og lese ei god bok, drikke god te frå yndingskoppen.
• å treffe gode vener, kunne prate om smått og stort, gleder og sorger. 
• å kjenne gleda over at huset er større(og at påbyggingskaoset var verdt det...)
• å ha på radioen medan eg lagar middag
• å høyre at dei andre låser seg inn og ropar hallo når dei kjem heim
• å vite at det er potetsalat igjen etter middagen, som eg kan ete til kveldsmat saman med spekeskinke!!!

Potetsalat, god til middag, suveren til kveldsmat!

Yndlingskoppen

Og eg kunne fortsette og fortsette... Ikkje så dumt, det blir nok fokus på det som ikkje er bra, ikkje virkar, som irriterer.

Kveldstemning med solnedgang sett frå stoveglaset