Vekestart veke 27

(Det er nok ikkje slik at det er eit innlegg som har vorte borte, men eg har visst vorte litt sløv i sommarværet og hoppa over ein vekestart)

Dagen innlegg kunne heitt fleire ting, eg har ulike arbeidstitlar klare:

• "Å nei og nei, hva har vi gjort!?" (Pappa har eit godt øyre for gode uttrykk, og adopterer gjerne noko han høyrer. Dette vart sagt av onkel Kåre, ein sindig og snill mann. Men bakgrunnen for dette utsagnet var då han hjalp pappa å bygge hytte, og ved ein feil hadde kappa fjølene for korte. Det er også han som står bak uttrykket "får aldri sånt hjemme" om noko godt han fekk servert ein gong han var på besøk)
• "The things we do for love" (her er mannen redd han skal komme dårleg ut, og at eg skal framstå kun som offer for tvang, men det stemmer ikkje, meir om det seinare. Men altså, det er kjærleik innblanda her!) 
• "Admiralen", som er mitt nye kallenamn i gata. Eg har fått namnet av naboen. Litt usikker på korleis eg skal ta det. Mannnen går under namnet skipper.

Men eg trur eg held meg til vekestart, som vanleg. 

Grunnen til alle alternativa for overskrift er at vi har kjøpt båt! Seglbåt. 29 (for meg) ukjente fot. 31 år gamal. Pent brukt. Kjelde til mykje grubling. 

Det må seiast at vi har grubla på førehand også. Særleg mannen. Han veit både kva dei ulike segla heiter, kva dei ulike romma blir kalla og forskjell på styrbord og babord. Han har vore i seglbåt før. Han har lese båtblad og fulgt med på finn.no i fleire år. Han har rett og slett hatt lyst på båt.

Det er masse lesestoff å velge i! Eg kjøpte ikkje noko...

Eg derimot, har ikkje hatt så lyst på båt. Men no tenkte eg at det var vel på tide at vi prøvde noko nytt. Og spurte om mannen hadde lyst å vere med på det. Mannen var ikkje vanskeleg å overtale, så no har vi gjort det. Funne eit felles prosjekt. Litt av ferien gjekk til austlandet, der det var båt til salgs. Vi kikka inne og ute, eg har sett mitt første kjølsvin og vi fekk ein prøvetur. I øsande regnvær og vindstille. Vi var så fornøgde at vi sa "denne vil vi ha!"

Så no ventar vi. Mannen organiserer transport. Eg har sett på redningsvest. Mannen leitar etter båtplass, eg funderar på kva som er den beste tekanna om bord i båt. Mannen ordnar ein del andre praktiske ting, eg lurer på om eg treng nye sko. (Det er ikkje riktig så ille som det høyrest ut, vi har mykje samarbeid altså! Idag har vi kjøpt kart, eller kva det heiter når det er båt og fjord det er snakk om) Eg har funne fram teakbestikket, og tenkjer at det vil gjere seg godt ombord i ein båt med fint treverk innvendig!

No ventar vi på å få båten frakta til Trondheim frå Asker, vi fann ut at det ville vere vel ambisiøst å segle den heim som første tur. Vi håpar på båtplass. Vi håpar på god seglevind, eg håpar på litt mindre enn mannen. Eg er spent på om vi får til overnattingstur, om det er greit å lage mat ombord og bittelitt på om eg vil lære meg å segle nokongong... 

Mitt forhald til segling deler seg mellom pappa si historie frå han var liten og ein sang av Odd Børresen. 

Pappa voks opp ved fjorden, som eg gjorde. Han hadde bestemor på andre sida av fjorden, og ein dag segla pappa , som var 6 år, og kompisen som var eit par år eldre, på besøk dit. Dei sette segl på ein færing(og her er kunnskapen ikkje heilt på stell, men eg reknar med eg får tilbakemelding om dette er feil, og så kan eg rette det seinare) Det var frisk vind, slik historia fortel det, og då dei kom fram, var bestemora ganske bestemt på at dei fekk ikkje segle heim igjen. Ho beslagla seglet, og pappa fekk det ikkje igjen før han var over 70 år... Er det rart eg har vore skeptisk til segling?! 

Odd Børresen har ein meir laidback versjon av segling, i denne sangen: 

Sjømannsvals

Tekst: Odd Børretzen          

Det æ’kke lett å begynne, men dette er første vers

Av en vals om en seiler som seiler med vinden på tvers

Ikke hvilken som helst seiler, det her er en vals om meg selv

Som seiler med skjøtene slakke på livets elv

It’s a big old world, and we all have to live our lives

Only one thing’s for sure, that none of us comes out of it alive

Jeg elsker å seile og seiler så seint det går an

For turen tar slutt når du kommer til land

Livet er kjølig og mørkt som grumsete vann

Det gjelder å holde seg flytende så lenge man kan

Vi lever i livet og verden er farlig og våt

Du er bare trygg så lenge du sitter i båt

Jeg elsker å seile og vil ikke bruke det opp

Jeg har ingen hast med å nå til den helt siste topp

Det er en ting jeg ønsker å gjøre i båt før jeg dør (yes sir, yes sir)

Å elske min kone på dekket mens vi seiler slør (med vinden på tvers)

Det æ’kke nødvendig men kjekt å ha gitarist

Som sitter bak masta og speller når livet blir trist

Som sagt, ikke akkurat nødvendig, inte als, inte als –

Men når’n nå først er der, så kan du be’n om å dra en C-dur som langsom vals

Eg vil gjerne segle sakte, eg kan godt ha gitarist bak masta. Eg har mykje å lære! Eller, vi har mykje å lære. Om båtliv og livet elles. Det skal bli fint! 

Vi skal på tur! Men den første dagen får det halde å sitte i båten... 

Båten og admiralen(og eg er ikkje så sur, det var litt skarpt lys)

Ha ei strålande veke, med eller utan båt og nye og gamle prosjekt!