Førebuingar

Etter snart eit år med ein kranglete rygg, eit uttal undersøkingar, lang sjukemelding og mange legetimar, er det no bestemt: eg skal operere vekk prolapset i ryggen. Å gå tur, trene rygg- og magemusklar saman med fysioterapeuten og mykje smertestillande har ikkje vore nok, ikkje denne gongen heller. Men det har ikkje stått på vilje og innsats, iallfall!
Eg kjenner det er litt skummelt, litt godt, litt lettelse og mest av alt er eg glad fordi det endeleg skjer noko. Eg har gjort det før, 2 gonger, for 10 og 12 år sidan, så eg veit litt kva eg går til. Men eg har jo vorte 10 år eldre (kirurgen fekk ei stor stjerne då han sa at 47 år er ingen alder;) )samtidig har det sikkert skjedd noko med operasjonsteknikk også. Det blir nok bra! Og eit arr(til) på ryggen er ein liten pris for å mest sannsynleg bli bra. Då eg var operert sist, meinte ein kollega at eg skulle bedt om glidelås i ryggen, så ofte som dei skulle inn der...men no har det gått så lang til, at det var vel like greit dei berre lukka skikkeleg.

Når eg får beskjed om at noko ekstra skal skje, går eg igang med førebuingar. Det er jo ting som er greit er i orden, men det er ikkje sikkert du og eg tenkjer på dei samme tinga, hehe. Eg planlegg lesestoff, eg har sett på leselistene mine, og lasta ned bøker til Kindle og planlagt ei bok eg skal kjøpe. Eg tenkjer på filmar eg har tenkt å sjå, program på tv som eg aldri rakk, kanskje ligg dei på nett-tv eller kan lastast ned? Skrive på liste! Eg ser kva eg har av klær, som er lette og ledige og ikkje vil stramme rundt operasjonssåret på ryggen. Eg prøvar å lese meg litt opp om operasjon, for å finne ut om det blir ein ny periode med Jan Thomas sin tørrshampo, eller om eg kan dusje og vaske håret som vanleg. Eg bestiller iallfall ein frisørtime slik at eg er nyklipt. Og eg klipper tåneglane, før eg får eit arr som strammar! Eg funderar hardt på om dette kan vere ei utruleg god unnskylding for å kjøpe nye sko??? Eller eg funderar vel ikkje over det, eg veit at det er det!

Eg ryddar på skrivebordet(det er godt det er litt tid til operasjonen, for akkurat det tek si tid...)noko som ikkje har noko med operasjonen å gjere, men det er jo godt når det er gjort! Eg tenkjer på middag, og brødbakst. Eg skal skifte på senga og eg har funne fram gåstavane mine, slik at eg kjem meg på tur etterpå.

I tillegg drikk eg mengder med te med ingefær og honning, i håp om å få vekk gruffet frå halsen, slik at ikkje noko skal forsinke meg!
Det heile handlar om å vere førebudd, slik at eg, om mogeleg, har det enklare etterpå, at ikkje brakkesjuka skal ta meg og at eg ikkje skal utfordre grensene og reglane. Det spørs om det hjelp! (og litt for at eg ikkje skal bli ei burugle som har lange lister klar til mannen når han kjem heim frå jobb!)

Kva ville du gjort av førebuingar? Er det noko eg har gløymt?