Mammaliv

«Mamma, har du tenkt på at du snart ikke har barn lenger?» spurte han som idag fyller 18, for nokre veker sidan. Hah, han trur han ikkje er barn lenger når han er 18?! Nå nei du, lille venn, du er barnet mitt så lenge eg lever! Og så lenge du bur heime, gjeld mine reglar! Så det så! 

Eg syns det var skummelt då eldstemann fylte 18, kvar går vegen no liksom? Men det har gått bra. Eldstemann har flytta ut, han får vener, taklar små og store utfordringar, spør av og til om råd og hjelp, vasker klær med godt resultat. Idag kjem han heim etter 3 veker på tur på New Zealand. Eg har til og med lånt han pengar slik at han skulle få hoppe i fallskjerm og strikk. Eg har vorte mykje tøffare med åra!

Liten kar!

Men klisje på klisje, kvar vart tida av!? Denne vesle karen(som var meir enn stor nok då han vart fødd) er altså straks 18 år.

Igår hadde vi feiring av junior, og den eine gjesten hadde termin på laurdag og har ein relativt kulerund mage. Eg fekk flashback direkte 18 år tilbake i tid, og kjente nesten rier i kroppen... Eg var vak klokka 4.29 i natt også, og huskar den vesle kroppen(som ikkje var så liten...) eg fekk i armane. Og eg huskar veldig godt at det var ein utålmodig liten kar vi hadde fått! Rett nok låg han mest til lading det første året, berre han fekk mat regelmessig, men det har vore mykje fart og temperament i åra ettepå!

No har han dato klar for oppkjørng til lappen. Han står opp om morgonen, heilt av seg sjølv. Han held orden på det meste av avtalar, skule, fritid, vener. Han er sosial, blid, omtenksom, kreativ og sosial. Han spør kvar dag kva eg har gjort og høyrer etter svaret, og spør gjerne meir. Han tek gjerne ein telefonsamtale med bestemødre eller eit kaffebesøk hos onklar og tanter. Han er musikalsk, flittig med skulearbeidet, strekker seg stadig litt lenger. Han gjer det han skal. Kreativ og nyskapande i matlaging. Lidenskapen er musikk i dei fleste former, som han gjerne deler entusiastisk av med mor og andre som vil høre. Eg har fått utvida min musikkhorisont! (og i helga spela han i NM for korps, i elitedivisjon. På kontrabass. Sa du stolt mor?!)

Han likar å sove i helgene, han likar å utsette (i hans auger) uviktige ting(som støvsuging og rydding) Han er litt uklar på avtalar for innetid i helgene. Han er optimist av natur! Også i planlegging og avtalelegging...

Men alt i alt vil eg seie han er ein kjernekar! Kjekk å ha i huset. Det er godt han skal vere heime ei stund til! Eg(ok, i storsinn: vi) kan seie oss fornøgde med jobben vår så langt! Saman med ytre rammer som vener, barnehage, skule, lærarar, storfamilie har vi fått fram ein kjekk kar!

Men kvar vart tida av?! Og han skal enno følge mine reglar(men det er ikkje noko problem, seier han) og han vil alltid vere min minstemann!

Gratulerer med dagen, minstemann!