Vekestart veke 41

Eg føler det litt som eg er ferdig med første veke av haustfeiren, og skal byrje på veke to. Det er naturlegvis berre tull, for eg har ikkje haustferie i det heile tatt, men ungane har. Kvar si veke, faktisk. Eldstemann har vore heime ei veke frå folkhøgskule, og reiste igjen idag. Det var kjekt å ha han heime, og rart at han reiste igjen. Eg skal få tilbake kvilepuls når eg veit han er vel framme. Yngstemann byrja haustferien no, og det trur eg var etterlengta og nødvendig! Det har vore fullt kjør og stor innsats, lite søvn og musikk til alle døgnets tider, og konsert på skulen torsdag før ferien. Som sagt, eg trur ferie kan vere bra.
Og sjølv om eg ikkje har ferie sjølv, gjer det noko med rytmen i huset når det er nokon som har fri. Det smittar litt på oss andre. Det blir litt betre middag, kanskje kake til dessert, eller iallfall dessert. Vi ser ein film eller ein serie saman, et middag litt lengre enn vanleg og det blir kveldsmat ved pådekt bord. Trur det er både sunt og godt! Sjølv om det blir litt lite søvn på oss som skal opp om morgonen... (og sidan eg har vore heime med operasjonssåret mitt, fekk eg ei litt rolegare rytme eg og, om eg ikkje hadde feriekjensla)
Formen er mykje betre! Det klør i såret, det betyr vel at det gror?! Og det klør i plasteret...det må eg vel berre godta... Eg er litt øm, men det er vel ikkje så rart, det er skrudd inn ein skru der! Men smerter har eg ikkje, nesten rart. Ikkje vises det heller, for håret mitt dekker alt av sår og plaster. (og frykten for hårvask viser seg nesten ubegrunna, det hjelper med tørrshampo! Ei niese foreslo forresten at eg kunne bruke hatt no, dersom eg ikkje klarte fikse håret som eg ville. Eg har ikkje heilt tatt av på den, men lue er fint ute iallfall)

Natur og lue!

Oktober er her! Det er fint, og vedmodig. Eg likar godt hausten, når den først er her. Eg er berre ikkje så glad i å tenke på at den kjem, med surt vær, kulde, mørkare dagar og tre som mister blada. Men no, når den kjem gradvis, med farger, tid til å fyre opp og å tenne levande lys, er det ikkje så verst lell.

Myr i oktober

OKTOBER

Oktober går over jordene
en maler med spann og koster
som klatter litt rødt og litt gult og brunt på bladene
Han har et vennlig resignert blikk,
som om han er bror av undergangen

Nå har han fargelagt morgenen rosa,
fjellene, de dype dalene og lagt noe blågrønt i fjordene
går han hjem og setter seg ved kjøkkenbordet
Teller dagene som er igjen av året,
renser penslene og drysser noe hvitt på paletten

Der skal de få ligge
til frosten hugger rimspor i asfalten og på markene
Da er han frampå igjen med et bedrøvelig smil,
en melankolsk kost som børster vekk løvet
og sparkler verdens ensomhet
med hvitt kitt og frostroser i pannen

(Truls Horvei)

"litt rødt, og litt gult og brunt på bladene"

Og i kveld er det Downton Abbey igjen. Eg skal sette meg vel tilrette i sofaen og la meg underhalde av intriger, spennande personar, fine klær og herskapelege interiør, fjernt frå min kvardagen!