Vekestart veke 37

Altså, eg hadde verkeleg trudd at eg skulle blogge meir denne veka, men nei…dagane har visst gått til andre ting. Sikkert bra det! Og no er eg jo her!
Det er september, det er bær over alt! Eg som har "ein indre hamster"(Du kan lese meir om "min indre hamster her og her) har harde tider! Eg har verken tid eller helse til å springe rundt med rumpa i været og plukke blåbær, men det er så mykje av den at det gjer vondt å sjå all bæra ingen plukkar!(og det er ganske fullt i frysaren også, idag oppdaga eg ei skuff full av syltetøy frå i fjor som vi hadde gløymt… Det er jo like godt å smak, men det betry vel at vi ikkje treng så mykje i år, når vi er ein mindre heime. Pytt sann, bagatellar!)  Heldigvis fekk eg ein tur og bra fangst, så vi har blåbær til pannekaker og blåbærbollar, for ikkje å snakke om frukost med yoghurt, havregryn og blåbær i svartaste november.

Det er mykje god helse i ein skogtur
med blåbær og sol!

Og i går inviterte nokon kjente til sjølplukk av rips via Facebook. Oh, lukke! Så idag har vi hatt rips med vaniljesaus i store mengder til dessert! Eg har rørt rips til syltetøy og eg har laga saft som skal bli til ripsgele i morgon. Hausten og vinteren sine vaffeldagar er redda! Vaffel med ripsgele er kvalitetsmat! Og har bu prøvd grovbrød med ripsgele og bananskiver som pålegg? Jagar matlei-nissen på dør!

Kva som har teke tida frå blogging elles denne veke?
Tja, eg har frakta kontrabass, fleire gonger, det er godt vi har stasjonsvogn!

Kontrabass i bil...

Eg har hatt besøk av ei venninne eg gjekk på skule med for 25 år sidan(når ein får slike besøk, må ein berre gløyme nattesøvn!)  Plutseleg blir ein mange år yngre(iallfall til neste dag…) det er tusenvis av minner, anekdoter, historier, fellesskap, oppdatering på kvardagen no -men det viktigaste er å kjenne på den felles historia, alt ein veit om kvarandre som gjer at ein ikkje treng starte på starten, at ein er trygg og er der for kvarandre!

Om det er igjen sjokolade? Nei, men mange nye, gode minner!

Mannen og eg har vore på middag hos ein indisk kollega av mannen, og ete spennande og ukjent vegeratmat og gode søtsaker!
Det har vore mange fine solnedgangar, å berre sitte og sjå på himmelen som endrar seg er god avslapping!

Med alle bøttene med rips på kjøkkenet byrja eg leite i hovudet etter eit ripsdikt, eg visste eg skulle kunne eit. Ikkje berre "Ibsens ripsbærbusker og andre buskvekster". Med hjelp av google, fann eg diktet eg visste skulle vere der ein stad. Dette diktet las vi titt og ofte då ungane var små:

Runde, rare Rulle Rusk

Runde, rare Rulle Rusk

rapset rips på Ipsens busk.

Ipsen kom og skulle plukke

rips til rørte rips på krukke.

Ned i krukken raspet Ipsen

rulle som en rips blant ripsen.

Rund og rød som ripsen selv

ble han syltet samme kveld.

Andre Bjerke

Sidan eg ikkje er rund og raud, slapp eg unna syltekjelen sjølv. Men å, så klissete det blir på golvet når ein sølar litt saft…

Ha ei strålande veke, med eller utan rips, solnedgangar og kontrabassar!