Trå varsamt i veven

Ein skal passe seg ute på verdsveven! Den som googlar meg finn sikkert både blogg, facebook, twitter, jobbrelaterte ting, fritidsaktiviteter, kanskje andre ting og. Det er ikkje hemmeleg at eg jobbar, og det kan vere praktisk at ein kan finne meg på heimesidene til jobben. Det er ikkje spesielt mykje informasjon om meg på Berg kyrkje sine sider, anna enn at eg sitt i menighetsrådet(kan du forstå at ikkje alle kallar det sokneråd, eg syns det er eit skikkeleg stasord! Muleg at eg må lage ein eigne bloggpost om gode ord?) Det er ikkje til å unngå i dagens samfunn at folk finn informasjon ein ikkje legg ut sjøl.

Slik ser det ut utanfor eit vindu på jobb

Men så kjem vi til twitter og facebok, der er det eg sjølv som legg ut, for ikkje å snakke om bloggen. På twitter prøvar eg vere kortfatta og mystisk og tvetydig, på facebook er det litt augeblikksbilete. Bloggen er litt både og, men mange ord oftast! Eg prøvar ikkje bruke namn på folk eg skriv om, utan å spørje først, eg legg ikkje ut bileter utan at folk har godkjent det. Det er slik loven seier det skal gjerast, og det føles greit, og eg likar best når andre følgjer same reglar. Eg trur særleg huset sine tenåringar syns det er ein grei regel.

Men av og til skriv eg utan å tenkje!!!

Ein sein kveld ringte mi mor: «Du er heime, ja?!» Ja, eg har igrunnen vore heime i heile kveld. Mine foreldre hadde derimot ikkje vore heime, dei hadde mellom anna treft pappa sin kamerat. Denne kameraten er aktiv på facebook, og vi er vener. Pappa og kompisane hans, karar på +/- 80 år er aktive på internett, dei kan mail, nettbank og er godt oppdatert på nyheiter!!

Kompisen hadde lese på facebookstatusen min, og spurte som naturleg var: «skal Kirsti til flytte Tyskland i 2,5 år?» Mine foreldre var store spørmålsteikn! Dette var nytt for dei, og sidan eg aldri kom særleg langt med tysken på skulen, var det vel ikkje dit dei såg for seg at eg skulle dra først. Ikkje rart mamma kasta seg på telefonen så snart dei var heime!!

Epler frå barndomsheimen

Kvifor trudde plutseleg alle at eg hadde gløymt å informere om ei viktig hending? Eit «kjedebrev» på facebook....som eg heilt ubevist hadde lagt ut som status: 

«Jeg skal til Tyskland i 27 måneder.»

Slike utsagn er jo greie for oss som veit kva det gjeld, men meir forvirrande for andre!!! Eg fekk forklart meg og eg trur blodtrykket roa seg i foreldreheimen.