Det er mykje som skjer på jobb, og vi prøvar å kjempe for arbeidsplassen vår. Trur det er eit gode, tross alt, det betyr at vi bryr oss.
Eg har vore på framsida av Adresseavisa, det var jo ei ny oppleving. Vi snakkar kraftig ut av komfortsona! Og det viser seg at veldig mange les avisa! Eg har vore, og er, sur, sint, lei meg, forvirra, eg forstår nesten ikkje at dette skjer. Samtidig som eg veit at noko må skje! Heller ikkje i staten veks pengar på tre og kan plukkast etter behov.
Eg har for første gong i mitt liv sett overføring frå spørretimen på Stortinget, for på onsdag handla det mykje om min jobb. Plutseleg var det interessant med politikk!
Så eg går mykje for tida. Går av meg stress og stive skuldre og trøtte tankar. Det virkar slik nokonlunde. Det er skiføre enno, det er godt!
Gult er kult! |
Eg har strikka ferdig ein genser og starta på ein til. Eg gler meg over at musikkjunior er heime på vinterferie, og at han blir glad når eg testar ut vegetaroppskrifter. Berre sjekk ut denne grønnsakscurryen, kjempegod! Eg gler meg over at studentjunior snart er på heimlege trakter, mammahjertet likar å samle flokken sin!
Og eg gler meg over alle andre fine folk eg kjenner, som sender meldingar og ringer og bryr seg! Det er godt, det!
Stå på, jeg heier og håper løsningen blir god for deg
SvarSlettTakk! Trenger heiagjeng!
Slett