Det blir nok jul

Alt tydet på at det blir jul, også i år, og utan at eg har oversikt.
Alle er heime, både han som til vanleg bur i Bergen, han som bur på hybel i byen og ikkje minst mannen som har vore i USA og reiste heim ein dag det var snøkaos på Gardermoen. Å vere saman er det viktigaste!

Idag har mann og soner vaska hus! Lukke og glede! Det meste er handla inn, av både mat og gåver. Dei fleste gåver har kome fram til mottakar, og vi har fått mange gåver levert på døra!

Det blir alltid kaos når ein startar å vaske og rydde...
Heldigvis går det over. Delvis...

Då eg var lita, var det juletrepynting på julaften. Eg tenkte aldri at det var seint eller at vi låg dårleg an, og eg trur mamma tok det ganske greit. Vi var ganske væravhengige, sidan pappa kjørte brøytebil, og var det dårleg vær, var han borte heile eller deler av dagen. Tanter og onklar kom alltid innom på julaften, og det var stas! Det var prøvesmaking av julemat, og kanskje ei ekstra gåve eg kunne åpne tidleg?!
Den eine tanta mi ser du på bildet under, med kåpe og hatt! Medan ho pakkar ut og viser oss julegåvene frå henne. Eg står i ruta, heimesydd buksedress, storebror er i (nokså sikkert nystrikka) kofte og mamma står med ryggen til fotografen og ser på.
Dette var typisk tante! Ho hadde det alltid travelt, var kjempespent på gåvene ho skulle gi og ville vise dei fram fortast råd! Lurer på om det var dette året eg fekk bord og stol? (ja, eg veit det, eg var nok vekkskjemt og fekk mykje fint! Bordet og stolen har eg enno, og det er i bruk!)

Foto av foto frå album

Idag har søstra mi vore innom for julegåvebytting, og spørsmålet eg fekk var om det passa med eit "kåpebesøk", altså stikke innom i full fart og sitte med kåpa på under heile besøket. Klart det passa! Men når ho fekk tilbod om loff med tomatsild og ein kopp te, vart det så ho tok av kåpa.

Så no prøvar eg å legge vekk julestresset, når eg er ferdig på jobb i morgon skal det pyntast og då tenkjer eg at skuldrene senkar seg i takt med stigande glitter- og englefaktor.