Men eg er her. Påska kom og gjekk, eg har vore på heimekontor og jobbkontor.Eg har hatt studentar heime. Mannen har heimekontor. Vi har ikkje vore på korøving, ikkje treft vener, ikkje invitert naboar på påskemiddag.
Rare dager, dagar med god tid. Rare dagar utan rutiner og dei vante vanene. Når ein saknar kollegaer å diskutere med. Når det er reglar for kvar ein kan sitte i lunsjen og kven ein får sitte saman med. Når det er normalt å ta ni-kaffe på skype, også med dei på nabokontoret!
Dagar med sakn. Etter familie ein ikkje kan besøke, og der telefon ikkje er ei god erstatning. Eg har vorte god på nettmøter, med vener, kor, familie og kollegaer, nye og gamle.
Eg har fått mange skiturar. Og gåturar. Men særleg ski. Sesongen vart ikkje så verst! Og etterkvart fann vi ut at vi kunne gå tur med fleire, det var ein måte å møtes på!
Og det har vore god tid til å lage mat, på godt og vondt! Det er jo ikkje berre å sitte inne og ete heller...
Nå i kveld fant jeg ett øyeblikk med sol, mørk himmel og en fin regnbue!
Då passar det å seie som så mange andre: Alt blir bra!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar