Ein slitar vinkar farvel

Innimellom kjem eg på kor heldig eg er. Eg har maskiner i fleng som hjelper meg. kjøleskap og frysar. Oppvaskmaskin, kjøkkenmaskin, vasskokar. Juicepressa, skikkeleg luksusting, men det er lite som hevar ein januarsøndagsfrukost som ferskpressa juice! Strykejern, ikkje at det er så ofte i bruk, men det er godt å ha når svigermor er på besøk. Saftsentrifuge, det var eit bomkjøp, forresten, brukt to gonger, "tusen" deler og mykje å vaske. Støvsugar, skotørkar, tørketrommel og vaskemaskin.

Og no er vi der: vaskemaskin!
Vaskemaskina vår, ein trufast slitar i 18 år er i ferd med å forlate oss. Maskina vi kjøpte då eldste junior var litt over eit år og minstejunior var høgst synleg som kul på min mage. Då eg sa at "er det ein gong i livet eg treng ei maskin som eg kan stole på, så er det no!" Vi bladde opp litt meir enn vi hadde tenkt, og kom heim med eit vidunder frå Miele. Det har vore vel brukte pengar! Den har vaska alt, frå gulpeklutar og bittesmå babysokkar, via barnehagedressar til lange dongeribukser og store mengder håndklær og treningsklær. Dei barnehagedressane er vel det mest utfordrande den har fått; fulle av sand, søle og lommene fulle av stein og pinnar. Ramle-skramle! Ullklær, sengetøy, truser og tskjorter. Og den har vore veldig bra med at den knapt har krympa eit plagg(berre enkelte uheldige ullstrømper av og til), eller farga vasken lyserosa eller gråblå.

Og no vil den ikkje meir, endå den knapt har sett ein kvist på årevis. Kanskje det er det som er problemet?! Kvistmangel? I haust byrja den å jukse med sentrifugeringa, og eg har måtte både stille inn og fortelje høgt kva program eg vil ha, likevel har klærne vore dryppande våte. Det har latt seg løse med å sette på separat sentrifugering. Det er verre no når den ikkje vil ta inn vatn... Tørrvask er ikkje så egna til alt, igrunnen lite. Vi plukka frå kvarandre alt som kunne lettvint demonterast ein dag, og då virka den ein vask, men ikkje meir.
Problemet er ikkje større enn at eg kan kjøpe ny maskin, eg har pengar og det finns maskiner. Det er berre så tungvint til vi får gjort det. Eg kan ikkje kjapt få vaska unna alle håndklær, men skapet er jo framleis velutstyrt, så vi slepp gå våte ut i vinterkulda. Skulle det bli for ille, har eg vaskekum og varmt vatn i kranen. Eg slepp gå til næraste bekk for å skylle kledene eller bære vatn inn(og kvar er forresten næraste bekk?) Sentrifuga fungerar til og med, så eg kan få litt tørrare klær før eg henger dei opp(om eg no skulle få det for meg å vaske for hånd).

Vil ikkje meir...

Men så er det noko med at når den maskina er 18 pr, betyr det at straks er minstemann også 18 år, og eg har formelt sett ingen små barn lenger.... Sukk!
Det er vel berre å kome seg ut og kjøpe ny! Det er jo berre ei maskin.